De torentrap is te bereiken via de trap naar de gaanderij. In dit trappenhuis zijn nauwelijks werkzaamheden verricht bij de renovatie in 1995. Het lange glas-in-loodraam heeft dezelfde patronen als de ramen in de achterkamer op de begane grond. Op de traptreden en ook de afdekking van de balustrade zijn beide van Belgische kalksteen (bij de torendeur is zelfs een stukje koraal te herkennen). Op de eerste tree boven de overloop is het mooiste fossiel van de kerk te vinden: een mooi gedraaid slakkenhuis. De traptreden zijn van Comblanchien-marmer (denk aan Comblain-au-Pont ten zuiden van Luik).

In de achterruimtes zijn de veranderingen in het gebruik van het kerkgebouw het sterkst te herkennen. Met het gezicht naar de kansel beginnen we links. Via de deur naast het podium komen we in de keuken. Oorspronkelijk kende het gebouw nauwelijks keukenfaciliteiten; de huidige keuken was tot 1982 niet meer dan een leeg halletje tussen de kerkzaal en volgende halletje (de huidige bijkeuken). Aan de hand van de veranderende (steeds beter wordende) keukenfaciliteiten kan men ook veel veranderende inzichten in het gebruik van kerkgebouwen (en nevenruimtes) schetsen. 

 De overgang van het oorspronkelijke interieur van de kerkzaal naar de huidige is in drie stappen gebeurd.

De oorspronkelijke situatie moet als volgt geweest zijn: vanaf de achtermuur tot vlak voor het hoge podium onder het orgelfront hebben banken gestaan (op de vloer zitten nog diverse koperen plaatjes waar de banken vast geschroefd waren). Banken is eigenlijk niet het goede woord, het waren gekoppelde klapstoelen, met een leren zitting op iedere plaats. In de beide zijbeuken staan nog de oorspronkelijke banken (met aan de zijde van de Olympiastraat nog steeds werkende oude doventelefoons). Op het podium waren aan beide zijden drie banken voor de kerkeraadsleden (met eigen deurtjes). Op de rand van het podium, voor de kansel, heeft een balustrade (zo’n 70 cm hoog) gestaan (vergelijkbaar met de balustrade voor de zijbanken, maar iets lager). Precies in het midden droegen op een driehoekige verhoging twee houten vissen de doopschaal. Tussen de voorste banken en het podium hebben oorspronkelijk losse stoelen gestaan, die verwijderd werden bij de Avondmaalsvieringen (aan lange schragen werd aangezeten).